Εμφανίζεται κατά την διάρκεια των πρώτων τεσσάρων εβδομάδων της ζωής τους και αποτελεί μια από τις κυριότερες αιτίες οικονομικών απωλειών τόσο στις μονάδες κρεόπαραγωγής όσο και σε γαλακτοπαραγωγικής κατεύθυνσης.
Αυτό οφείλεται στο μειωμένο ρυθμό αύξησης, την καθυστερημένη ανάπτυξη των μόσχων, το αυξημένο κόστος εργατικών και η οικονομική αξία των μόσχων.
Οι κυριότεροι παθογόνοι μικροοργανισμοί που προκαλούν το διαρροϊκό σύνδρομο των μόσχων είναι κορώνα ιός, ροτάιος, το cryptosporidium parvum, E. Coli και η salmonella.
ΠΡΟΛΗΨΗ
Ένα αποτελεσματικό πρόγραμμα πρόληψης βασίζεται στη μεγιστοποίηση της φυσικής αντίστασης του ζώου μέσω πρόσληψης μητρικών αντισωμάτων, στη βελτίωση του περιβάλλοντος διαβίωσης του, στη μείωση του stress και στην αποτροπή της έκθεσης του ζώου στους παθογόνους μικροοργανισμούς.
• Συνιστώνται εμβόλια στις έγκυες αγελάδες την κατάλληλη περίοδο.
• Σωστός και έγκαιρος θηλασμός του νεογέννητου μόσχου.
• Τα μοσχάρια πρέπει να γεννιούνται σε στάβλο με παχιά στρωμνή, ο οποίος να έχει καθαριστεί και απολυμανθεί προσεκτικά πριν το τοκετό.
• Το περίνεο και ο μαστός των αγελάδων να πλένονται καλά πριν από τον τοκετό.
ΘΕΡΑΠΕΙΑ
1. Το πρώτο ζώο, που εμφανίζει διάρροια αποτελεί την κύρια πηγή μόλυνσης για την εκτροφή και η άμεση απομόνωση του παίζει σημαντικό ρόλο στον περιορισμό της εξάπλωσης και της σοβαρότητας του νοσήματος.
2. Υποστηρικτική αγωγή με υγρά και ηλεκτρολύτες.
Ο κίνδυνος θανάτου του μόσχου προέρχεται από την αφυδάτωση, την οξέωση και την νεφρική ανεπάρκεια.
Η χορήγηση υγρών από το στόμα αρκεί τις περισσότερες περιπτώσεις, παρόλο που σε σοβαρά περιστατικά χρειάζεται ενδοφλέβια χορήγηση. Η διακοπή χορήγησης του γάλακτος δεν βελτιώνει την κλινική εικόνα του ζώου και εκτός των άλλων το διατροφικό stress είναι δυνατό να εξασθενήσει ακόμα περισσότερο το μοσχαράκι.
Τα αντιβιοτικά πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο σε σοβαρά περιστατικά βακτηριακής αιτιολογίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου